GEZGİN

Ailenin halinden, köylünün öneminden, şehir ve kent yaşantısının bu temel unsurlara bağlı olduğunu bilen, kavrayan dünyaya dar pencereden bakmayan, insan sever kişilere ihtiyacımız var. Köylüler uzaklarda, o köylere gitmesek te, gelmesek te o köyler bizim köyümüz. Kentler kurulmadan önce aile ve hısım akraba tarafından bir araya gelinerek ilk önce köy olarak kurulan, daha sonra mecra, kasaba, ilçe ve il olarak kentleşme süreci yaşamıştır. Ve aile yaşantısı devam ederek sürdürülürken kentsel yaşam döngüsüyle kent sınırları büyümüş dışarıdan aldığı göçle birlikte kentler dinamizmini korumuştur. Ama arada unutulan köy yaşantısı. Şehir hayatında sergilenmediği sürece. İlerisi için toplumsal bilinci yerleşmiş, bilinçsel ve bilişsel süreçten daima uzak kalmış olacağız. Sonra bizim köyümüz değil doğduğumuz şehrimizin en temel hikayesi olan köy yaşantısı unutulacak. Köy ve köylünün önemi daima kentsel tarihin en önemli geçiş sürecine yok gözüyle bakılacaktır. İnsanlarımızı kırsal kesimlerden k...

Yüreği kirlenmemiş ak pak. Tıpkı küçücük yumurtasından yeni çıkmış serçe gibi. Tıpkı ana kucağındaki şempanzenin yüreği gibi. Aynı, gün gibi temiz. Pırıl pırıl. Beyinleri kurgulardan uzak... Diğer canlılar gibi. Sadece ekmeğinin peşinde, ama toplayıcı, ama avcı. Gelecek kaygısından uzakta yüreğinin götürdüğü diyarlara yelken açmış balıkçı gibi. Gözü kapalı değil. Hele tamamen yumuk değil. Yaratılan her şeyin farkında olan insan gibi. İşinin bu olduğu bilincinde. Düşe kalka güneşin ışığında yolunu gören, ruhundaki o kozmik ışık sayesinde doğayı, evreni müşahede eden ayakta kalmış ve müdahaleden arınmış özgür insan gibi... Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır  

Sanat, fikirlere ve düşüncelere yıllarca ışık tutmuştur. Ancak yeni fikir ve düşünceler estetik içeriklerle uyumlu olduğu sürece, istenen en saf halini alır. Sanat ve sanat yapıtları için taklit ve benzetme de denebilir. Ama aslında sanat bir dışavurumsal eylemdir. Bize olması gerekenle olan arasındaki ince ayrımı da sunabilir. Dolayısıyla sanat sanatçının kendini ifade etme biçimi ve topluma sanatını sunma biçimidir. Bir sanat eserinin ne ifade etiği ve sanatçının tercihleri, beğenileri kişisel ve toplumsal eğilimleri o sanatçının fikir zenginliği taşıyıp taşımadığını yansıtır. Ve büyük sanatçılar yıllar sonra anlaşılmış ya da yorumlanmıştır. Sanat aynı zamanda idealize edilmemelidir. Sanat düşündürmeli ve sizi boğmamalıdır. Sanat sanatçıya en sonunda mecazi anlamda pencere açarken o pencereden bakmak isteyen bakacaktır. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır  

İnsanın kendi çıkarını gözetiyor olması yanlış mı? Hayır. İnsanın önüne her zaman seçenekler çıkar. Fakat nedendir bilinmez, insan her zaman bu seçenekler arasından iki tanesinden birini seçmek zorunda kalır. Kendi öyle sanır. Aslında seçmek zorunda da değildir. Doğruluk ilkeli olmak ve bu ilkeleri sonuna kadar insanları incitmeden, baskılara boyun eğmeden yaşatabilmektir. Karşılıklı anlaşmak ve uzlaşı sağlamaktır. Doğruyu şartlar belirler yani zamanla ilkeler gelişir ve değişir. Niçin? insanların düşlediği sevgi, kardeşlik ve dostluk için... Dolayısıyla sadece öz çıkarını düşünen bir kimseden ilkeli davranması beklenemez. O zaman soyut duygular gerçek dünyada karşılığını hiç bir zaman bulamaz... Sevgi kardeşlik ve dostluk unutulur ve başka bir zamana kalır... Çünkü o duygular insanlar tarafından her ne kadar unutulmuş olsa da ölmemiştir... Bir çok insan sever; sevdiğini sanır. Bir çok insanın kardeşi vardır; kardeşinden nefret eder. Sevgi çabayla, kardeşlik yaşanmışlıkla karşılığını ...

Çocuk bakındı. Bildiğinden değil, gördüğünü anlamaya çalışıyor gibi görünmesi küçük çelimsiz bir oyundu. Çocuk oyundu... Annesini isteyen korunaksız, açlıktan kanı çekilmiş şımarık bir oyuncu. Annesi kimliksiz, sıfatsız, hiç kokan hiçliğin önüne geçeceği ilk tümsekti. Sevgisi hiçliğin içindeki yer çekimi kanunundan farksız sığınak tadındaydı. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır  

Bilgi araç mıdır? Bilimsel irade (çalışmalar) her türlü çatışmayı bir düzene sokar mı? Bilgili insan huzuru temin edebilmeyi başarabilmiş midir? Başarabildiyse, ne mutlu o bilgeye. Üstünlük çabası içinde olmayan ve bilgiyi salt, olduğu gibi sevebilen hatta kendisiyle, kendi kendine bu uğur da mücadele eden kişiye... Ama biz bilgiyi genel anlam da bunun için istemiyoruz. Bilgiyi, bir ayrıcalık mevki göstergesi, liyakat payidesi gibi görüyoruz. Kendi varoluşumuzla ilgili gerçek bilgiye kendimizden kurtulduğumuz vakit bir adımda olsa yaklaşmış olacağımızı düşünüyorum. Çevremize şöyle bir bakalım. Ne görüyoruz? Saymakla bitiremeyiz. Ama şunu en azından biliyorum. Düşten uyanacak mıyız? Düşler ülkesindeki saraylardan ve hükümlerden uyandığımızda ruhumuzu tabiatın ritmine verecek miyiz? Silahların gölgesinden kurtulacak mıyız? Her şeyimizi arkamızda bırakarak. Sevdiklerimizi bizi sevenleri karanlık güçlere hizmet eden köle ruhları, ruhumuzun derinliklerinde kulağımıza fısıldayan, bunlar seni...

Sen dersin ki her şey yalan. Ben derim ki yalanların içinde yalanlar varmış... Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır  

Yaratmak, ruhunu baştan başa yaratmak, uçsuz bucaksız boşluğa atlamaktı... Tekrar başa dönmeği göze almak gibiydi. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır 

Tombul balık, pulları renk cümbüşü. Yerine kuruldu maymun suratlı, sinsi kediler. Yakamoz ağacında deniz kokusu, dallarında yıldızlar. Geriye senden kalan ıvır zıvırlar... Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır 

Dikkatimi sana vermeliyim. Doğanın yükselişine ve alçalışına. İçimin derinlerin de duyulan çığlıklara sessizliğimi açabilirim. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır 

Resimlerimi görmek isteyen, şiirlerimi okusun. Şiirlerimi anlamak isteyen denemelerime şöyle bir baksın. Denemelerimde geçenleri duyumsamak için yazdığım öykülere anlam biçmeden... Puslu, karanlık, saydam, aydınlık, bulu içinde evrenleri doğuran ruhunun aynasına bakabilir. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır 

Rüyalar üzerinde çalışıyorum. Renkli, siyah beyaz rüyalar. Çalışırken kendimden geçiyormuşum. Bu öyle bir geçişmiş ki bu geçiş sırasında yengeç gibi bazen yan yan giderken dört etrafımı süzermişim. Kıskaçlarımdan çıkan sesler ıssız kumsalda dalgaların arasına karışıyormuş. Denizde yaşamayı öğrendiğim kesin. Her saniye ölümle kol kola, yaşamla ölüm arasındaki ince çizgide yürüyorum. Orası kesin. O sebeple denizden kopuşum ve tekrar geriye dönüşüm. Renkli rüyaları özleyişime bağlı. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır 

Zorbalar iş başında. İdealler, ideolojiler dünyayı kurtarmayacak. Hakkı ve hukuku gözetmeyen yayılmacı, zapt edici eylemler, hareketler, müdahaleler zorbaların dilidir. Doğrular özgürlükle gelir. Baskı doğru değildir. Dünyanın doğru söylevlere ve iletişime ihtiyacı varken bu acil durum göz ardı edilmektedir. Gizleyecek neyiniz kaldı? Bütün kutsallıkların içine ederken yaşamın kutsallığını yok ederek hiç ediyorsunuz. Bencilliğimiz ayyuka tırmandırılıyor. Dünyanın geleceği, insanlığın geleceği için felaketler karşısında, çıkarlarınız etrafında birleştiğiniz gibi isterseniz çekişmeleri bir kenara bırakarak dostluk kapısından geçebilirsiniz. İnsanlığı kaybediyoruz. Can Ezgin Telif  Hakkı Saklıdır