Çocuk bakındı. Bildiğinden değil, gördüğünü anlamaya çalışıyor gibi görünmesi küçük çelimsiz bir oyundu. Çocuk oyundu... Annesini isteyen korunaksız, açlıktan kanı çekilmiş şımarık bir oyuncu. Annesi kimliksiz, sıfatsız, hiç kokan hiçliğin önüne geçeceği ilk tümsekti. Sevgisi hiçliğin içindeki yer çekimi kanunundan farksız sığınak tadındaydı.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder