Bilmek acı verirken gördüğünde gözlerin yanıyor. Sevmek suç olmamalı. Sevgi korunmayı bekliyor. İnsan bazen kendini düşünmek konusunda acımasız oluyor. İşte o zaman sevgi şemsiyesini seven gönlün açıyor. Ama yine de başkalarıyla kaynaşmayı arzuluyor ve yolumuza bakmak istiyor gibiyiz. Dediğim gibi gerçeğe davet içimden geçen en büyük erdem... Ben bu erdemi paylaştıkça mutlu oluyorum. Bunun dışında kalanlar benim için gölge oyunu. Benim tek gerçeğim... Bu yalanlarla örülmüş dünyanın ağına düştüğünü düşünemiyorum. Seni kaybettiğimde dünya kazanacak. Bunu anlatması çok zor. Kendin olabilirsin. Ben kendi gerçeğimle yaşamayı çoktan öğrendim. Benim gerçeğim yalan değil. Yalana düştüğün an o yalan çukurunda daha çok incineceksin. Her şeyi bildiğimi söylüyorsam sadece öğrendim. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
İlham kaynağımı sormayın... İzbe ve karanlık yerler. Oralar da ışığı yeterince anlamlandırırken ölümün içini görüyorum. Ölüm, ışığın içinden doğduğu gibi karanlıkta son buluyor. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
İmkansızlıklar ile çevrili olan özgür aklın ruhu... İmkansız gibi bilinen şeylerin ön yargılara teslim olduğunu görecektir. O zaman imkansız koşullar imkanlıya çevrilir. İçinden çıkılamaz dediğimiz anlayışların içinden çıkılır. İmkansızlıklar yenilgiye uğramıştır. Ondan sonra imkansız kelimesi unutulan ilk sözcük olur. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Kötülüğün anası gibi durmayın. Bunu artık kendimize, insan suretimize yakıştıramıyorum. Bağnazlık, ötekileştirmek, ayrıştırarak her şeyi yok saymanız kötülüğü doğuruyor. Biz kabul edemesek de durum bu. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Çocukları ölüme terk ettiler. Ağaçları, orman sakinlerini ölüme terk ettiler. Suları ölüme terk terk ettiler. Soluduğumuz havayı ölüme terk ettiler. Gezegenin katili aranıyor. Katil cinayet mahalline geri döner. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır