Kişiler üzerinden özgürlük devşiriyoruz. Gün yüzü görmeyen tek kavram özgürlükmüş. Aslında bedeli en ağır olan kavram, özgürlük... Unutmuşuz. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Her şey bir zamanlar daha kendisiydi. Herkes şimdi bir birinin kopyası. Sürgünüm, sürüldüm... Belki de bu nedenle ruhumun yarattığı yerlere aittim. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Hiçlik denizinde umudun adını insan kalmaya özen göstererek yazıyoruz. Her şeyiyle insan... Hatalarından ders çıkaran. yanlışlarını inatla savunmayan, öğrenme azmiyle yanıp tutuşan tabii, kendine özgü kişiliği ile insan. Hiçlik denizinde bir kere boğuldum. Bir daha asla. Umdun ateşini yakmadan asla. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Gitmek, kimseyi boşluğa itmeden. Geçmişin izlerini silmeli, şimdiden vazgeçerek. Özgür bir yaşam için yarınlara yürüyebilmek.. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Sayfalarca uçuşur özgür yürekler, yetişmiş akıllar. Bilmece olmaktan çıkar, köşeler ne nasıldan ayrılır. Şimdi düşer mi suratı insanın? Üstesinden gelmişken acıların! Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır
Çoktular... Bir çiçektiler. Mutluluk topraktan yükselmeye yetişip serpilmeye başlamıştı. Umut, bir mucizeye köklerini salmıştı, tıpkı çocuklar gibi neşeli, çocuklar gibi özgür! Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır