Sırma saçlı orman, son insanın bakışlarında kül olmuştu. Çünkü son insanın ataları, ormanın hışırtıları arasında yeşili inkar edercesine sırtlarını dönüp gitmişlerdi. Dünya, yeni baştan kozasını örmek için ipliğini eğirirken çıkrık sesi umudun adı olmuştu. Tahribata uğratılan insanın ruhu, modern çağların boşluğunda yankılanmış; milyarlarca insanın arasında dolaşan son insan, milyarlarca insandan biriydi. Can Ezgin Telif Hakkı Saklıdır