İyisi mi bırakalım bir çok şeyi. Mesela günlük kederlerimizi, ya da telaşlarımızı, bunlara bağlı hırslarımızı, ihtiraslarımızı yıldızlara bırakalım sevdamızı, uzaklara... Tutkularımızı, aklımızı kısacası ruhumuzun tutunduğu duygulardan sıyrılalım; her şeyden kopup bırakalım çevremizdeki şeyleri. Tıpkı onlar gibi şuursuz, bir yağmur damlası misali toprağa düşelim. Berisini ilerisini düşünmeyelim. İyisi mi nefes aldığımızın farkına varalım. Ve olduğumuz yerde kalalım. Tıpkı bir ağaç gibi, olduğumuz gibi.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder