Zaman zorlu geçer bu memlekette,
bağrından kopup geldiğim canım memleketim. Günyüzü görmek ister genç kızlar.
Kafesteki kuşu nasıl çağırıyorsa doğanın gizil güçleri, doğa her bir canlıya
seslenir bu seslenişin dişisi ve erkeği yoktur. Asıl amaç kendini aşmak ve
özgürleşmektir. Şimdi görünmeyen kafeslerin içinde bu hayata susayan kuşlar, özgürlüğün önünde perçinlenen benlik duvarlarını nasıl yıkar. Ve özgür
duygularımız nasıl olur da özgürlüğüne kavuşur. Nereye kadar ve ne zaman özgür kılacak yüreğimizdeki kuşları. Nefretin
yerine sevgi, tutsaklığın yerine özgürlük, edilgenliğin yerine aşk ve tutku ne
zaman alacak, hangi saat uyanacak o derin uykusundan. Memleketimde gökyüzü eskisinden daha karanlık
sanki. Bu gece yıldızları değil, güneşi göreceğim gökyüzünde. Nefreti kazıyıp atınca aklımdan. Sevgiye çağıran doğanın gizil seslenişine vereceğim yüreğimi. Zorlu geçmesin diye zaman şu kısacık ömrümüzde
aşklara da yer açalım. Bizlere yaşama hakkı tanıyan şeylere aşık olmayı
öğrendikçe.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder