Cümleler, zaman zaman kullanılış biçimine ve içeriğinde barındırdığı anlam yüküne göre iç dünyamda girdaplara sebep oluyor. Darmaduman olan iç dünyamı tekrar anlamlı kılmak uğruna sıkıntılı saatler yaşıyorum. Mesela beklenmedik bir anda gelişi güzel, konumuzla alakasız bir cümle söylenince ruhum inciniyor ve yutkunuyorum. Makul olan nedir bilmiyorum. Ama bir insanın davranışları hakkında kişisel yargı da bulunmadan önce o insanın davranışlarını bulunduğu şartları gözetip bir anlayışa varmalıyız. Yani, yutkunduğum için kendimle bir çelişkiye düşmüyorum. Girdabın içindeyken sağlam bir anlayışa varamayacağımı bildiğim gibi sırtımı kendimce bir nedene yasladıktan sonra her şey bitti. "Buraya kadarmış tamam." Demenin mantığı ne derece doğru bilemiyorum...
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder