Yerimi öğrendim... Bunu ne zaman hatırladım? Kışın yakıcı soğu, yazın kavurucu sıcakları, ilkbahar günlerinde toprak ve yağmur kokusu iliklerime kadar işlediğinde... O nazlı naif çiçeklerin arasında dolaşırken kendimi unuttuğumda anladım. Yerimi öğrenmiştim. Sadece aramızda bir engel kalmıştı. Ölüm bariyeri. O bariyeri geçemiyordum. Tabiatın cazibesi beni bitiriyor. Dünyanın bu eşsiz güzelliğini geride bırakıp bir gün ayrılacağımı bilmek beni parçalıyordu. Sırası gelmişken öğrendim. Yerimi biliyorum. Bu güzelliklere kayıtsız kalamam. Oldukları sürece, yağmalanıp kirletilip yok edilmedikleri sürece. Sevgi döngüsüne katılmak var.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder