Rahatımız için gerektiğinde gözümüzü kırpmadan teslim bayrağı çeker kul köle oluruz. Gücümüz karıncalara yeter. Bulduk mu ezer geçeriz. Paylaşırken dahi ne kadar göze girdiğimizi düşünürüz. Vermek zordur. İnsanın canından can kopar. Taktir karşılığı yapılan iyiliklerin peşinde koşarız. O kişinin ihtiyacı olduğunu düşünmez, övgüler bekleriz. Bir efendi gibi egomuzun pof poflanması hoşumuza gider. Biriktiririz bin düşünürüz bir veririz. Karşılıksız iyilik işlemek tabii ki zordur. Çünkü bizi kimse düşünmemiştir... Keşke her şey bu kadar basit olsaydı.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder