Ben, hayatın akışından daha değerli değilim. Yaşamı ötekileştirenler şunu bilmeliler ki bilmek onlar için ne ifade ediyorsa tabi. Onlar tabi olana karşı olan çoğunluğun, kokuşmuşluğun çöplüğünde eşelene dursunlar. Karanlık, bir canı yakar. Aydınlık, bilinçleri harekete geçirir. Sonrası malum bir ışık filizlenir. Bizler çocukken sokaklarda nasıl korkusuzca oyunlar oynardık. Sokaklar bizimdi. Büyüklerimiz merakta kalır, dışarıda başımıza talihsiz bir şey gelsin istemez ve endişe duyarlardı. Gözümüz karaydı ve bir şeyden korkmaz sokaklardan kopamaz, kopartılamazdık. Şöyle geriye dönüp baktığımda o çocukluk anılarımız hala taze. O anılarıma dönüp bakmak istediğimdeyse aklıma her zaman yüzyılımızın hazin manzaraları gelecek.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır.
Yorumlar
Yorum Gönder