Zavallı bizler, her şeyimizi dünyaya ve yaşam alanımıza borçluyken dünyaya sırt dönmeyi çok iyi biliyoruz. Kendimize ait olduğundan yüzde yüz emin olduğumuz bize ait çoklu evrenlere açılan içimizde bir dünya var. Canavarlar yaratıyoruz, sonra o canavarların bir parçası olmaktan kendimizi alamıyoruz. Canavarlardan insansılar oluşuyor. Bir çok şeyi dünyandan baktığımızda göremiyoruz. Gözlerimize mil çekiyorlar. Gerçekteyse o gözler yaşayan ve var ola gelen ruhun akışını, akıştaki dalgalanışını görecekti.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder