Kötülük yaptığını düşündüğümüz kişiye karşı içimizde nefret duygusu uyanır. En azından bu böyledir. Ama asıl kötülük, olan bitenlere karşı kayıtsız kalıp çözüm odaklı yaklaşmamaktır. Her insan, işlediği kötülüğü de bilir, iyiliği de. Ama, kayıtsızlık bir çok şeye karşı elimizi kolumuzu bağlayan tek şeydir. Kendimiz hakkında kimsenin bilmediğini bildiğimiz için yanlışlarımızla yaşamaya zamanla alışırız. Şayet kendimizden hariç bir başkasına karşı ya da başkalarına karşı sorumluluk taşıyorsak o zaman işin rengi değişecektir... Herkes eylediği, eylediği üzerine düşündüğü, düşündüğünü eylediği kadar vardır. Düşünebilmek içinse bütünü kavramak zorunluluktur. Bütünü kavramak içinse farklılıklar arasındaki ortak bağları bulmak zorundayız. Bulmakla hükümlü olduğumuzu düşündüğümüz sürüce düşünmeye devam...
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder