Ben, hayatın akışından daha değerli değilim. Yaşamı ötekileştirenler şunu bilmeliler ki bilmek onlar için ne ifade ediyorsa tabi. Onlar tabi olana karşılar, kokuşmuşluğun çöplüğünde eşelene dursunlar. Karanlık, bir canı yakar. Ama aydınlık bilinçleri harekete geçirir. Sonrası malum bir ışık filizlenir. Bizler çocukken sokaklarda nasıl korkusuzca oyunlar oynardık. Sokaklar bizimdi. Büyüklerimiz merakta kalır, dışarıda başımıza talihsiz bir şey gelsin istemez ve endişe duyarlardı. Gözümüz kara bir şeyden korkmazdık ve sokaklardan kopamaz, kopartılamazdık. Şöyle geriye dönüp baktığımda o çocukluk anılarımız hala taze. Ama şimdi o anılarıma dönüp bakmak istediğimdeyse aklıma her zaman tedbirsizlikler ve sahipsizlikler sebebiyle meydana gelen acı kayıplarımız geliyor. Hayata olması gerektiği gibi sarılmayız.
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder