Ercan bir gün, Can'a sırrı olduğunu ve paylaşmak istediğini açıklar. Can, meraklı gözlerle Ercan'a döner ve samimiyetle dinler. Can, hayatında ve dostluklarında bir dönüm noktasına geldiğini sezer. "Evet Ercan, seni dinliyorum," der. Ercan, sözlerine başlamadan önce yeni bir hayal kırıklığı yaşayacağını önceden Can'a söyler ve Can'ı anlayışlı olması için uyarır. Can, hayal kırıklıklarıyla dolu bir insandır ve her zaman sürprizlere açıktır. Can, kafasını sallar ve dingin bir şekilde Ercan'ın anlatacaklarını aklından hızla tahmin etmeye başlar. Ercan, sözlerine devam eder. "Evet Can, senin beni ormanın derinliklerinde bulmuş olman tesadüf değil. Çünkü benim kişiliğim senin bilinçaltının bir tezahürü. Benimle karşılaştın çünkü özgürleşmeyi ve kendi yolunu çizmeyi her şeyden fazla önemsedin. Şimdi benim görevim, bitti. Senin ruhsal yolculuğundaki evrimsel anlamdaki görevimi tamamladım. İstek ve arzularını bu zamana kadar anlaşılmamış olabilir. Fakat senin istek ve arzularını en yakın dereceden ben biliyorum. Sen sadece kendini özgürleştirmeği ve tabiatın, evrenin özgür ruhunu içinde içselleştirmeyi arzu ettin. Seni özgürlüğe çağıran ve beni bir varlığa dönüştüren tabiatın içinde senin fark ettiğin özgür ruhtu. Şimdi, sen özgürlüğü iyiliğin ışığında görünür kılacaksın. Bu sebeple artık tek başına yolunu çizeceğin için seni yalnızlığın içinde tabiatın özgür ruhunda çağlayan coşkunlukla baş başa bırakıyorum. Artık kendini yalnız hissetmen için bir sebep kalmadı. Hoşça kal! Şimdi, ikiydik bir olduk!"
Can Ezgin
Telif Hakkı Saklıdır
Yorumlar
Yorum Gönder